|
OPINIE
‘Wel terreurnostalgie bij IS’
22 juni 2007 - Moeten de andersglobalisten
geweld afzweren en afstand nemen van de Internationale Socialisten
(IS)? Harry Rijpkema reageert op eerdere stukken van Koen Vink en
Peyman Jafari. “Opvallend was dat wanneer de IS bij de organisaties
van acties en demonstraties betrokken waren, die vaak uit de hand
liepen”.
Zie ook: Actiegroepen in de clinch
over geweld; Eurodusnie: Een steen
in de vijver; ‘Geen terreurnostalgie
bij IS’.
Harry Rijpkema
Iedereen heeft het kunnen zien bij de G8-top in het Duitse Heiligendamm.
Groepen zwartgeklede figuren met bivakmutsen stormden met stokken
en stenen agressief naar voren en gooiden stenen naar de politie.
Het waren duidelijk goed gecoördineerde en voorbereidde acties.
Dat de politie dat geweld zou uitlokken is een fabeltje. Dat ook
demonstranten die vreedzaam willen betogen zich daaraan ergeren
en zich van dat links extremistisch geweld distantiëren is
niet verwonderlijk. Koen Vink roept de sociale bewegingen daarom
op om afstand te nemen van de IS.
De oproep van Koen Vink in het Milieudefensie Magazine van juni
2007 aan het Nederlands Sociaal Forum (NSF) om groepen en individuen
die geweld niet afwijzen, zoals de IS, buiten de organisatie van
de andersglobalistische protesten te houden komt daarom ook niet
zomaar uit de lucht vallen.
Peyman Jafari (IS) gaat in zijn artikel ‘Geen terreurnostalgie
bij IS’, gepubliceerd op Nieuws uit Amsterdam op 19 juni,
tekeer tegen Koen Vink. Wat opvalt is, dat terwijl Vink zijn stelling
zakelijk met feiten en verwijzingen onderbouwt, Jafari in de persoonlijke
aanval gaat. Hij begint direct met Vink te beschuldigen van een
doorzichtige poging om met leugens en insinuaties verwarring en
verdeeldheid te zaaien. Hij beschuldigt hem dezelfde retoriek te
gebruiken als Bush en dat zijn ‘fatwa’ luidt dat de
andersglobaliseringsbeweging schoon schip moet maken. Dat is bepaald
geen gematigde retoriek. Ook opvallend is dat hij er in zijn nogal
lang artikel alles van hier tot Tokyo er bij haalt wat voor het
onderwerp niet zo ter zake is en meer getuigt van de geloofsartikelen
van de IS. De lezer wordt overruled met een brei van quasi intellectuele
praat. Als je doorgeleerd hebt dan trap je daar natuurlijk niet
in. Duidelijk is dat Jafari geen afstand neemt van het geweld bij
demonstraties
Die geloofsartikelen van de IS zijn wel bekend en staan samengevat
in de Wikipedia: een Trotskistische organisatie die zich richt tegen
het kapitalisme, oorlog, racisme, seksisme en homofobie. Zij kiezen
ook stelselmatig de kant van de Palestijnen in het Israëlische
conflict en praten daarbij het geweld van die kant goed. Leden zijn
verplicht om deel te nemen aan de activiteiten en te helpen met
het verkopen van ‘De Socialist’. Ze zijn vertegenwoordigd
in een aantal samenwerkingsverbanden, maar die zijn er niet altijd
even blij mee met die infiltratie. Zo wil het SP-bestuur dat ze
kiezen tussen het IS- of het SP-lidmaatschap. In de afdeling Amsterdam
worden ze echter wel gedoogd. In ‘Keer het Tij’ en het
NSF blijkt ook niet iedereen gecharmeerd te zijn van de IS. Samen
Tegen Racisme is overigens een mantelorganisatie van de IS met Miriyam
Aouragh van de IS als belangrijkste woordvoerder.
Met Miriyam Aouragh ben ik vorig jaar februari in aanvaring gekomen
bij een debat in Buurthuis Quellijn naar aanleiding van de gebeurtenissen
in de Diamantbuurt waar ik woon. Dit onder de titel ‘harde
aanpak versus werkloosheid’. Ik ging daar vrij onbevangen
heen. Die bijeenkomst bleek achteraf primair georganiseerd te zijn
door de IS, maar daar was ik toen niet zo bekend mee. Er waren raadsleden
uitgenodigd voor het forum, maar die waren niet bepaald representatief,
twee van de PvdA van stadsdeel Oud Zuid, Job van Amerongen en Laurent
Chambon en SP-gemeentraadslid Sadet Karabulut en daarbij Miriyam
Aouragh. Uit de website van Chambon blijkt overigens dat hij affiniteit
heeft met de IS en goed bevriend is met Aouragh.
De discussie spitste zich een bepaald moment toe op de rol van
de politie. Opvallend was dat leden van de IS in de zaal en Marokkaanse
jongeren daar harde kritiek op hadden. Ik kreeg het gevoel dat hier
pionnen in de zaal zaten die een spel speelden. Volgens ‘getuigen’
zat de politie boven op de kinderen die zich moesten legitimeren
als ze uit school kwamen. Een jonge moslima vertelde van de schandelijke
scootercontrole op de Van Woustraat waardoor veel jongens daarna
niet meer op de scooter konden rijden. Tja, als een scooter gestolen
of opgevoerd is dan moet je hem inleveren. Ik ken nog de brommercontroles
in de zestiger jaren en daar waren nog geen allochtone jongeren
bij! Ik woon 26 jaar in de Diamantbuurt en kan stellen dat het onzin
is dat kinderen zich moeten legitimeren op straat.
Toen kwam Aouragh aan het woord. Zij suggereerde dat er vreselijke
dingen gebeuren waarbij de politie op dubieuze wijze was betrokken.
Zo reed de jonge Marokkaan A. uit de Pijp zich dood toen hij door
de politie achtervolgd werd. In de moskee en in het jongerencentrum
in de Dia-mantbuurt werd er herdenking gehouden en het orgaan van
het Wijkcentrum Ceintuur stond een fraai artikel over deze jongen,
die zich in het jongerenwerk zo actief en positief opstelde. De
jongerenwerkster Karima Aouragh (…) van het wijkcentrum betoogde
in de media dat de beschuldigingen dat Anass een autodief was onterecht
was.
De man die achter mij zat protesteerde, want het was toch een gestolen
wagen en Anass was bij politie en justitie bekend als veelpleger!
Auoragh ratelde er overheen met een heel betoog dat afleidde van
de kern van de zaak. Toen nam ik het woord en gaf aan dat ik het
niet eens was met die hetze tegen de politie. Aouragh trachtte ook
mij te overrulen, maar ik verhief mijn stem en maakte haar duidelijk
dat ik het niet pik dat mijn mond op zo’n dictatoriale wijze
wordt gesnoerd.
Na deze sessie sprak ik nog met jonge geïndoctrineerde IS'ers,
die bij hoog en laag beweerden dat de politie racistisch is en dat
wetenschappelijke onderzoeken dat zouden aantonen. Ik ken de situatie
in de Diamantbuurt erg goed. Die jongens die zich vervelen, op straat
rondhangen en zo in contact komen met de straatcultuur, de jeugdgangs
en criminelen. Zo glijden ze af. Dat proces is nu behoorlijk teruggedrongen
door samenwerking van buurtbewoners, ouders, politie, politiek en
welzijns- en jongerenorganisaties. Uitgangspunt is daarbij dat je
niemand om welke reden dan ook discrimineert en dat je moet oppassen
dat je een hele bevolkingsgroep stigmatiseert omdat er een paar
rotte appels tussen zitten. Dat antisemitisme en homohaat evident
is bij die Marokkaanse jongeren bleek wel uit het feit dat ze mij
ook uitscholden voor jood en homo terwijl ik dat helemaal niet ben.
Ik zie dit ook als een vorm van racisme. Toen de ruiten van een
joodse bewoner werden ingegooid stelde ik in een bewonersbrief dat
gedrag opeen lijn met rechtsextremisten die de ruiten van islamitische
scholen ingooien. Die bewonersbrief vond Aouragh daarom zeer tendentieus.
In de raadscommissie van stadsdeel Oud-Zuid was ik de eerste die
n.a.v. incidenten waarbij Islamitische scholen en Moskeeën
het doelwit waren van rechtsextremisten er op wees dat er behalve
moslimextremisme er ook rechtsextremisme is. Naar aanleiding van
die bijeenkomst in buurthuis Quellijn heb ik ook gewezen op het
links-extremisme in het artikel ‘IS stoken Marokkaanse jongeren
op tegen de politie’.
Ik ga als historicus uit van het principe uit dat uitersten elkaar
raken. In de geschiedenis zie je tal van voorbeelden dat het niet
veel uitmaakt uit welke hoek extremisme en geweld komt. Als je het
analyseert op structuren en gedragskenmerken lijken ze heel veel
op elkaar en kunnen ideologische tegenpolen het soms ook met elkaar
ook goed vinden. Politiek links en rechts is geen lijn maar een
cirkel waar de uitersten bij elkaar komen. Men spreekt ook wel ven
een hoefijzermodel waar de uiteinden dicht bij elkaar komen. Zo
zitten Wilders en Marijnissen onder dezelfde doelgroepen met racistische
sentimenten te vissen. Zo kunnen de anti-nationalistische IS’ers
het goed vinden met Arabische nationalisten en zelfs met moslimterroristen.
In stadsdeel Oud-Zuid werd een voormalig CD-gemeenteraadslid en
uitgesproken racist met open armen ontvangen in de als extreemlinks
bekend staande partij Zuid- en Pijpbelangen. Voorbeelden zijn er
genoeg.
Op deze stelling kwam ik toen ik me ging verdiepen in de activiteiten
van de IS. Opvallend was dat wanneer de IS bij de organisaties van
acties en demonstraties betrokken waren, die vaak uit de hand liepen.
Zo was Aouragh betrokken bij de organisatie van een betoging op
het Mercator-plein naar aanleiding van de dood van Driss Arbib.
Deze Marokkaan kreeg in een restaurant hoog oplopende ruzie. Hij
liep woedend de deur uit en kwam met een groot mes terug. De politieman
die inmiddels was gearriveerd sommeerde hem het mes te laten vallen,
maar hij kwam woedend met het mes op de politieman af. De agent
moest in deze bedreigende situatie in een fractie van een seconde
reageren, schoot en raakte Arbib dodelijk. Daar waren diverse getuigen
bij en de verklaringen waren duidelijk. Maar volgens de antiracisten
van de IS met Aouragh voorop was de politie zoals altijd hardstikke
fout. Over vooroordelen gesproken! Deze demonstratie liep uit de
hand toen een aantal opgehitste Marokkaanse jongeren de buurt ingingen
en winkelruiten ingooiden. Dat gebeurde ook bij een anti-Israelbetoging
op de Dam waar Aouragh ook bij betrokken was.
Kwalijk is het dat de Universiteit van Amsterdam, waar Aouragh
werkt, bijeenkomsten faciliteert die door de IS worden georganiseerd.
Binnen de universiteit is daar veel kritiek op. De Vrije Universiteit
is daar duidelijk in. Colporateurs van de IS die binnen de universiteit
colporteren met ‘De Socialist’ en trachten leden te
werven werden de deur uitgezet met de boodschap dat de universiteit
een plaats is voor wetenschap en niet voor dit soort ideologieën.
Voor mij is het klaar als een klontje dat de IS een extremistische
politieke organisatie is, die geweld legitimeert en invloed probeert
te krijgen door infiltratie en mantelorganisaties.
Afbeelding: Bijeenkomst van Samen tegen Racisme (foto Indymedia)
Nieuws uit Amsterdam ontvangen? Klik
hier
|