Naar de voorpagina

11/2 Juristen willen in Oudemanhuispoort blijven

8/2 Burgemeester-portret

8/2 Websites voor sociale cohesie

7/2 Spreiding toerisme verloopt moeizaam

7/2 Stadsdelen: Dan kan je maar beter een kerel zijn

6/2 Zuideramstel opent kantoor op sabbat

5/2 De waarheid over integratie

4/2 Wilders heeft weinig aanhang in Amsterdam

3/2 Elite zet zich in voor de eigen buurt

2/2 Johnnie Walker ontwijkt belasting in Amsterdam

1/2 Ook Rotterdam sleutelt aan deelraden

31/1 Houten roeiboten verdwijnen van Amstel

31/1 ZeeburgTV van start

27/1 Actie tegen bonuskaart

27/1 Enkelen kuchten nog, doch dit was aanstellerij

27/1 Chrisis in de Baarsjes

26/1 Jongeren positief over stadsdelen

24/1 Actievoerders roepen op tot Carmel- en Jaffaboycot

24/1 PvdA-leden verwerpen plan stadsdelen

23/1 KLM reageert op crisis met nieuw uniform

23/1 Stadsdeelkantoor niet gekraakt

21/1 Voeg stadsdelen samen

20/1 Sluiten Vrankrijk niet nodig geweest

20/1 Schoonmakers verwelkomen nieuwe Schipholdirecteur

18/1 Palestina in het Joods Historisch Museum

18/1 Hoe groot moet een stadsdeel zijn?

16/1 PvdA Oost tegen halvering stadsdelen

16/1 Commissie: 7 stadsdelen in 2010

15/1 Militairen mogen toch naar Afghanistandebat

15/1 Arrestatie dankzij lokfiets

14/1 Youth for Christ adverteert opnieuw

13/1 Schilderijen van de Zuidas

13/1 Opnieuw problemen rond Youth for Christ

11/1 Vraagtekens bij initiatief sociale cohesie

10/1 Halvering stadsdelen in 2010

10/1 Zuidas: Men heeft het gevoel dat we losers zijn

9/1 IJspret - maar niet voor iedereen

9/1 Fraude met supermarktzegels verijdeld

9/1 I Amsterdam moet exclusief blijven

8/1 Gebruik consequent de term Apartheid

8/1 Nog geen StadsKiosk in Amsterdam

7/1 Sneeuw

7/1 Elatik gaat Zeeburg besturen

7/1 Directeuren diensten terug naar werkvloer

4/1 Politie: maak foto van rare mensen

3/1 Gazademonstratie bekritiseert politiek

1/1 Duizenden protesteren zaterdag tegen aanval op Gaza

1/1 Raadslid Mustapha Laboui neemt afscheid

Archief 2008

Archief 2007

Archief 2006

Archief 2005

Jeugd, hoop en toekomst in Oud-West

28 augustus 2006 - In de etalages rond het Bellamyplein is onlangs een tentoonstelling geopend met foto’s van Yamandu Roos. De tentoonstelling werd georganiseerd door Cindy Baar en Mirjam Berloth. ‘Het is echt een project van de buurt’.

De fotograaf richt zich sterk op het straatleven; is dit ook de reden waarom zijn werk geschikt is voor zo'n etalageproject? Baar: “Inderdaad, voor mij persoonlijk was dit de reden om Yamandu te benaderen voor dit project. Het zijn inderdaad veelal straatbeelden, gefotograafeerd op plaatsen waar het leven zeker niet makkelijk is, maar ik zie in zijn werk ook een grote nadruk op jeugd, hoop en de toekomst”.

Hoe reageerde hij zelf op het idee om foto’s in etalages te hangen? Baar: “Hij was eigenlijk direct enthousiast en zag in het project een goede manier om zijn werk te tonen, een manier die de kern van zijn werk ondersteund; beelden van de straat, voor de straat”.

Wordt geprobeerd om buurtbewoners bij het project te betrekken? Baar: “Doordat de exposities voor iedereen vanaf de straat zichtbaar zijn, is het echt een project van en voor de buurt. Middels deur aan deur flyers, wordt de buurt uitgenodigd om deel te nemen aan een gezamelijke wandeling lang de etalages - voor deze expo is deze wandeling inmiddels geweest op 17 augustus om tien uur ’s avonds. Er is dan de gelegenheid om de kunstenaar vragen te stellen over de geëxposeerde werken”.

Berloth: “Yamandu vertelde tijdens de wandeling over de drie foto’s in de ramen van het stadsdeelkantoor: Olympique Marseille scout jonge voetballertjes op straat in achterbuurten. De geselecteerde jongens worden begeleid door een jongerenwerker die ze leert om met twee woorden te spreken en hun tanden te poetsen. Hij brengt ze zelf met de auto naar de eerste training, op een foto zie je drie jongens van een jaar of tien met gespannen gezichten op de achterbank zitten”.

STRIPVERHALEN
Baar: “De grootte en samenstelling van de groep die aan de wandeling meedoet is per expositie zeer wisselend en varieert tussen de 8 en 50 personen. Over het algemeen kan denk ik gezegd worden dat de deelnemers al affiniteit hebben met kunst of de exposerende kunstenaar. De gezamelijke wandeling kan ook een manier zijn om mensen uit de buurt te leren kennen en van gedachten te wisselen over uiteenlopende onderwerpen”.

Zijn er al reacties uit de buurt op de foto’s? Baar: “Tijdens de wandeling waren er positieve reacties van de deelnemende wandelaars. Door de verlichting in de etalages en het grote formaat van de foto’s heeft de expositie vooral ’s avonds veel impact”.

Valt er iets te zeggen over betrokkenheid van de buurt bij eerdere projecten? Bertloth: “Bewoners en ondernemers stellen hun eigen raam beschikbaar voor het tonen van kunst. Ze krijgen daarvoor geen vergoeding maar doen het graag voor de buurt of voor de kunst. Zij zijn vaak de beste bron om te horen wat het publiek er van vindt omdat zij de mensen horen praten voor het raam”.

“De bezoekers komen de route samen lopen omdat het onderwerp van de tentoonstelling hen aanspreekt: stripverhalen, Chagall, grafitti-op-doek of de hiphop-scene. Buurtbewoners vinden het gewoon leuk dat er iets bijzonders in hun buurt is en waarderen de verlichting die tot middernacht brandt”.

DICKENSIAANSE LELIJKHEID
Hoe is de houding van het stadsdeel ten aanzien van de etalageprojecten? Berloth: “Het stadsdeel subsidieert het etalageproject als een kostenvergoeding, het werk wordt vrijwillig gedaan. Behalve op speciale uitnodiging loopt er nooit iemand van de politiek of de ambtenaren mee. Wel krijgen we veel complimenten, men vindt het een fantastisch project”.

Eerder dit jaar verscheen het boek ‘While Europe Slept’ van de Amerikaanse journalist Bruce Bawer, die eind jaren negentig enige tijd aan het Bellamyplein (zie foto onder) woonde. Hij schetst een nogal negatief beeld van het plein: “een claustrofobie-opwekkend plein van Dickensiaanse lelijkheid. Als we uit het raam keken, op welk moment van de dag dan ook, dan was er een grote kans dat we één of meer vrouwen achter een kinderwagen zagen, met één of meer kinderen in hun kielzog. Zonder uitzondering droegen de vrouwen een hijab, de islamitische hoofdbedekking”.

De gesluierde vrouwen met kinderwagen zijn een terugkerend thema in het boek van Bawer. Ze symboliseren voor hem dat moslims in de toekomst getalsmatig de meerderheid zullen vormen. Hij is overtuigd dat ze dan de sharia zullen invoeren.

Het beeld dat Bawer schetst van het Bellamyplein roept vooral verbazing op. Berloth: “Vanaf 1997 woon ik in de Bellamybuurt die ik juist zo leuk vind omdat er geen eenzijdige bevolkingsopbouw is. Er zijn weinig grote woningen dus weinig gezinnen, er wonen veel buitenlanders, veelal jonge mensen van westerse afkomst, veel alleenstaanden en stellen”.

“Bijzonder vind ik aan mijn buurtje juist dat er zoveel Westerse buitenlanders wonen. Turkse, Marokkaanse en Surinaamse buren noem ik geen buitenlanders, dat zijn gewoon mijn buren. Maar Britse, Koreaanse, Ierse, Argentijnse en Italiaanse buren zijn toch meer buitenlands voor mij”.

PAARDESTAARTEN
“Er zijn veel verschillende bedrijfjes en ook de markt zorgt voor een grote verscheidenheid aan mensen. Je ziet wel vrouwen met een hoofddoek maar toch vooral veel paardestaarten en wilde lokken in allerlei kleuren”.

“Het Bellamyplein(tje) heeft een parkje en oude bomen in het midden, zomers is er een pierebadje voor kinderen. Het plein is niet te vergelijken met een plein in Nieuw West waar de auteur waarschijnlijk mee in de war is”.

Ook Baar kan zich nauwelijks voorstellen dat Bawer het juiste plein voor ogen heeft: “Gaat het dan wel over het Bellamyplein? [Bawer verwijst inderdaad naar het Bellamyplein in Oud-West – red] Zelf woon ik pas sinds eind 2004 in Oud-West en persoonlijk heb ik het plein echt niet zo ervaren. Ik zie een mooi pleintje met veel historie, maar ook veel mogelijkheden voor de toekomst. Ik ben heel benieuwd hoe het plein zich verder zal ontwikkelen, zeker als het project de Hallen vorm krijgt met een culturele functie voor de buurt en hopelijk ook voor Amsterdam”.

De foto’s zijn nog te zien tot en met 8 oktober. De tentoonstelling is een initiatief van het Bellamy Etalage Project (BEP) en Streetlight. Website Yamandu Roos. Zie ook ’s Nachts op straat kunst kijken.

Nieuws uit Amsterdam ontvangen? Klik hier